Pagina's

zondag 12 september 2010

Begrip…

De titel van dit bericht is eigenlijk overbodig, want na alle lieve reacties iedere keer wanneer ik over mijn moeder schreef, weet ik dat iedereen die ik hier ‘ontmoet’ heb, altijd heel meelevend is. Waarvoor ik jullie ook heel erg wil bedanken, want dat doet me steeds heel veel goed.

Maar toch even dit berichtje om jullie in ieder geval even te vertellen waarom ik jullie zo weinig bezoek.

Mijn moeder is afgelopen woensdag weer opgenomen in het ziekenhuis. Ze had vreselijk veel pijn… zóveel pijn dat ze niet kon lopen en eerst een infuus met pijnstiller moest krijgen voordat ze naar de ambulance kon lopen. Ze moest zelf de trap af omdat ze blijkbaar de brancard niet naar boven en beneden konden krijgen.

In het ziekenhuis hebben we de hele middag op de eerste hulp doorgebracht en uiteindelijk besloten ze ‘s avonds rond half zeven dat ze haar wilden houden. Ze wisten niet precies wat het nou was en vermoedden een verstopping in haar darmen. Ze zou donderdag een CT-scan krijgen zodat ze dat definitief konden vaststellen. Dat is niet doorgegaan, want de behandelend arts vertelde me dat dat eigenlijk geen zin heeft.

Het kan een verstopping zijn door voedsel, maar het kan bv ook een verkleving van de darmwand zijn of de tumor die gegroeid is. Maar wat het ook is, de behandelwijze zal hetzelfde zijn… laxeermiddelen, klysma’s en pijnbestrijding, want opereren kunnen ze tóch niet meer. Het was voor mijn moeder een te grote belasting om een (in haar geval overbodige) CT-scan te ondergaan.

Op dit moment is er niet veel veranderd behalve dat ze van de gewone pijnstillers is overgestapt naar morfine wat inhoudt dat ze nu geen pijn meer voelt, maar tegelijkertijd ook zo’n beetje de hele dag ligt te slapen. Ze kan weinig meer bevatten en vergeet steeds alles. Vast voedsel mag ze al dagen niet meer hebben, alleen nog helder vloeibaar. Dat houdt in dat ze alleen nog water, thee, appelsap, aanmaaklimonade en bouillon mag hebben.

Zelf zit ik elke dag aan haar bed en probeer er voor te zorgen dat ze zich prettig voelt. Ik beantwoord haar vragen, want ze vergeet veel en weet soms niet waar ze ligt. Net had ik haar aan de telefoon en hoewel ze heel goed weet wat ze zegt, kan ik uit haar woorden opmaken dat ze zich voelt alsof alles langs haar heengaat. Ze zegt: “ik slik de pillen die ze me geven en ik drink wat ze me willen laten drinken en verder lig ik hier en gebeurt er niets.” Het lijkt alsof ze met haar geest ver weg is, snappen jullie wat ik bedoel te zeggen? Logisch dat ze zich zo voelt natuurlijk, dat komt door de morfine… ze is geestelijk ook ‘verdoofd’.

Maar ik ben erg bang! Mijn vader is overleden toen ik 6 was en ik heb geen broers of zussen dus mijn moeder en ik zijn altijd met z’n tweeën geweest. Ik ben ongelooflijk bang haar te verliezen en weet niet wat ik dan moet beginnen.

Ik weet niet wanneer ik tijd en zin heb om te bloggen… vaak lees ik jullie stukjes wel voor wat afleiding, maar geef niet altijd een reactie. Toch is het fijn te weten dat jullie er allemaal zijn!

liefs, jolanda

20 opmerkingen:

  1. Ohhh...lieve meis, ik zit je verhaal echt met een brok in mijn keel te lezen. Wat erg dat jullie dit allemaal moeten doormaken. Ik zie je post nog zo voor me met de foto van je moeder die zo heerlijk bezig is met de zigzagplaid die ze voor je aan het maken is en nu ligt ze in het ziekenhuis verdooft door de morfine.
    Wat me het meeste raakt is dat je dit grote verdriet niet kan delen met broers en zussen waarmee je het verleden deelt.
    Ik sla even een virtuele arm om je heen en wil je heel veel kracht toewensen in deze moeilijke tijd.
    Liefs Mea

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve meid, ik geef je vanaf hier alle kracht die je nodig hebt in deze moeilijke tijd..
    Ik zal vanavond een kaarsje aan steken voor jullie twee.
    lieve groet, cobi

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Goh meid wat erg......bah zeg.....ik hoop toch echt dat ze erboven op komt........Kan me zo goed voorstellen dat je bang bent......
    Ik denk aan je en wens jullie veel sterkte
    Geef je een dikke knuf en doe maar rustig aan hoor.
    Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  4. oja als je even tijd hebt, lees dan even mijn blog van vandaag, lijkt voor jou gemaakt te zijn.
    Gaat over ziekenzondag, en over het klaar staan van mensen voor de ander die zo ziek is..
    Misschien haal je troost uit..
    Cobi

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat je moeder dingen vergeet en alles langs haar heen gaat,dat had mijn moeder ook dat komt door de morfine,langs deze weg willen wij je heel veel sterkte toewensen en onze gedachten zijn we bij je.

    Gr van ons

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ha Jolanda
    Wat een een vervelend bericht zeg!! Ik kan me voorstellen dat je dag en nacht bij je moeder wilt zijn! Het is dan ook niet niks! hopenlijk lost de verstopping zich een beetje op zodat ze niet meer zoveel morfine hoeft te nemen! zo erg als je niets meer mee krijgt! Ik wens je heel veel sterkte en kracht de komende tijd!!
    een hele dikke knuffel van mij!
    Yolanda

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lieve,bezorgde, verdrietige Jolanda....

    Er zijn voor elkaar,je zorgen en verdrietige momenten delen met elkaar.
    Iemand die naar je luistert met je meeleeft.
    'n welgemeende arm van troost om je heen van iemand die uit ervaring weet wat jij moet voelen en doormaken.
    En daar ben ik er een van.......

    *Gedeelde vreugde is dubbele vreugde, gedeelde smart is halve smart*

    Sterkte lieverd, zowel voor je moeder als voor jou en je gezin!!!

    Liefs,Ger

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Och meid, wat een vervelende periode is dat voor je. Neem heerlijk de tijd voor je moeder zolang het kan. Ik weet wat je nu doormaakt, maar gelukkig waren wij met 4 meiden en dat scheelt wel.

    Sterkte voor iedereen.
    Knuf Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oh Jolanda wat heb ik met je te doen. Ik krijg kippenvel van je verhaal. Probeer nog zo veel mogelijk te 'genieten' van elkaar(gewoon aanwezig zijn is voor haar al genoeg), al zeg je ze nog honderd keer dat je ze zo graag ziet, nu kan het nog. Door de morfine gaat je moeder nog meer verstopping krijgen spijtig genoeg. Mag ze geen astronautenvoeding drinken ? Dan krijgt ze toch nog alle voedingsstoffen binnen die ze moet hebben.
    Een warme knuffel van mij
    Christa

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oh wat erg allemaal Jolanda ik had echt kippevel van je verhaal en ik hoop dat het toch weer beter zal gaan met je moeder want je moeder verliezen valt echt niet mee, Ik mis haar na 10 jaar nog elke dag. Heel veel sterkte

    gr hetty

    BeantwoordenVerwijderen
  11. hoi jolanda ach meis wat een ellende als ze niks voor haar doen en ze is al aan de morfine hou er dan wel rekening mee dat het misschien niet goed zal gaan natuurlijk hoop ik dat je nog heel lang je moeder mag behouden maar hou er rekening meis dat dit ook iets anders kan betekenen ik ben niet enigst kind maar toen mijn vader overleed stond ik er voor het grootste gedeelte alleen voor heel moeilijk maar jij kunt het hoor dan komt er een oerkracht over je heen
    ik wens je alle sterkte meis en probeer ook een beetje aan jezelf te denken want jij moet verder hoor ook voor je gezin !!!!

    sterkte meis !!!!!
    liefs cora

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Lieve Jolanda, krijg er tranen van in mijn ogen zeg.
    wat naar allemaal voor je maar ook in het bijzonder voor je moeder.Denk aan je hoor, en wens jullie samen heel veel moed en kracht toe.
    Liefs Stina

    BeantwoordenVerwijderen
  13. lieve Jolanda, ik lees je bericht met tranen in mijn ogen en een dikke laag kippevel.
    Ik kan wel een beetje indenken hoe het nu met je moeder is, ik zie het ook wel op mijn werk.
    Dat je bang bent om haar te verliezen kan ik heel goed begrijpen.
    Ik wil jou,je gezin en je moeder dan ook heel veel sterkte wensen in deze moelijke tijd.

    Heel veel liefs Jolande.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ohhh lieve schat,wat erg is dit allemaal voor je moeder,maar ook voor jou.
    Vreselijk dat je maar alleen bent.
    Maar dat ze zo suf is dat komt echt door de morfine,2 jaar terug kreeg ik hersenvliesontsteking,toen heb ik ook morfine gekregen.
    Het is gek,maar ik weet van die hele week niks,wel dat ik angstig was.
    Ik hoop en bid dat je nog een tijdje mag bij je houden.
    Heel veel sterkte lieverd.
    Kon ik maar wat voor je doen,allen zijn is vreselijk,dat ben ik ook.
    Ik en jij heb wel man en kinderen,maar een moeder is toch anders.
    Meis sterkte hoor.
    Dikke knuffel.
    Riet.xxxxxxxxxxxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hoi Jolanda,

    Ik wil jou en je moeder heel veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd.

    Groetjes van Jacqueline

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Tjeeee...Jolanda...wat een naar verdrietig bericht....ik wens je heel veel sterkte !!! bah wat een getob toch met onze moeders.......o meis ik hoop dat ze weer opknapt.....zo verdrietig allemaal....wij zijn net thuis.. ben zo moe...dat ik niet zo goed weet wat te schrijven.....mocht je willen kletsen mail me dan gewoon !!....mijn moeder heeft ook weer morfine sinds afgelopen donderdag.......het blijft zo moeilijk en verdrietig je moeder zo te zien lijden.....lieverd alle goeds en heel veel sterkte !!..........liefs Ria..

    BeantwoordenVerwijderen
  17. My heart hurts for you. We never outgrow our love and need for our mothers. I hope you find strength and comfort in your own children. They will need you too. Remember that stranger understand and care, and are here if you need to chat.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Hallo Jolanda,

    Net met ontroering je verhaal gelezen.
    Ik wil zo veel tegen je zegen, maar kan denk ik de goede woorden niet vinden.
    Wens jou en je familie heel veel sterkte.
    En ik denk aan jullie.

    Groetjes Geertje,

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hoi Jolanda,

    Wat een verdrietig verhaal,krijg er tranen van in mijn ogen.
    We hebben van de week nog samen dia's naar elkaar gemaild.
    En nu ligt ze in het Z huis, ja wat is een mens hé.
    Hoop dat ze toch nog opknapt en dat jullie nog een poosje van elkaar kunnen genieten.
    Wens jullie allemaal heel veel sterkte en doe je moeder de hartelijke groeten.
    Lieve groetjes Jannie.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ik wens je heel veel sterkte! Gelukkig heb je een stel flinke mannen rond je. Liefs, @nne

    BeantwoordenVerwijderen

heel gezellig dat je langs bent geweest en bedankt voor je reaktie!