blauwe eitjes

Deze week loop ik mezelf voorbij want er gebeuren ineens zoveel dingen tegelijk en van freubelen komt eigenlijk niets terecht.

Allereerst zat ik dinsdag met mijn moeder van 81 jaar bij de eerste hulp omdat ze zich doodziek voelde. Buikpijn, overgeven… echt niet leuk. Ze moest dus ook blijven en heeft gisteren een darmonderzoek gekregen waaruit gebleken is dat ze ook geopereerd moet worden. Hopelijk mag ze maandag naar huis om daar de operatie af te wachten, maar dat is nog niet zeker. Misschien moet ze ook wel blijven. Dat is erg schrikken dus!

Daarnaast werd ik donderdag thuis gebeld door een verpleegkundige die me vroeg of ik mijn oudste zoon Rodney kon komen ophalen ergens in Utrecht. Hij bleek helemaal niet lekker te zijn geworden in de bus en de buschauffeur had 112 voor hem gebeld. Met Rodney ben ik inmiddels langs de huisarts geweest en we moesten bloed laten prikken omdat zijn bloedsuiker aan de lage kant is… ook afwachten dus wat daaruit komt.

Al met al een nare week waarin ik helemaal geen tijd en zin heb om m’n cuttlebug te gaan uitproberen. M’n huis wilde ik ook graag in lentesfeer brengen, maar daar is ook nog niet veel van gekomen. Wel had ik al dit eierbokaaltje gevuld met die leuke blauwe eitjes en natuurlijk hebben de haasjes van vorige keer inmiddels een leuk plekje gevonden. De rest moet nog maar eventjes wachten…